Patron Szkoły

Bł. ksiądz Kazimierz Gostyński

Urodził się 8 kwietnia 1884 r. w Warszawie. Jego ojciec – Władysław, uczestnik powstania styczniowego, był zamożnym przemysłowcem. Kazimierz ukończył warszawskie prywatne Gimnazjum Aleksandra Rontalera, przyjaciela ojca z czasów wspólnej walki powstańczej.

W r. 1904 Kazimierz wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie. Po ukończeniu Seminarium w r. 1904 przyjął święcenia kapłańskie. Udał się następnie na dalsze studia do Insbruku, na terenie ówczesnych Austro-Węgier, skąd powrócił do Lublina w r. 1912.

Po powrocie został rektorem kościoła św. Piotra przy ul. Królewskiej, prefektem i nauczycielem łaciny w Gimnazjum im. St. Staszica oraz wykładowcą w Seminarium Duchownym. Stał się jednocześnie jednym z najbardziej zasłużonych patronów wspierających rozwój harcerstwa w Lublinie, do wybuchu wojny światowej – konspiracyjnego, którego jednym z najważniejszych ośrodków było Gimnazjum im. St. Staszica. W czasie pierwszej wojny światowej ks. K. Gostyński, angażując własne fundusze, rozpoczął budowę nowej szkoły – Męskiego Gimnazjum im. hetmana Jana Zamoyskiego. Wkrótce został jego pierwszym dyrektorem – pozostał na tej funkcji do r. 1933. W r. 1918 prowadzoną przez ks. Gostyńskiego szkołę odwiedził wizytator apostolski – ks. Achille Ratti – przyszły papież Pius XI. W odrodzonej Polsce ks. Gostyński doprowadził do uznania Gimnazjum im. Zamoyskiego za szkołę państwową.

W r. 1933 ks. Gostyński został przez kuratora nagle odwołany z funkcji dyrektora Gimnazjum im. Zamoyskiego. Biskup lubelski Marian Fulman powołał go na funkcję zastępcy dyrektora, a następnie na dyrektora Gimnazjum Biskupiego, którym ks. Gostyński kierował do r. 1935, kiedy to poprosił biskupa o zwolnienie z funkcji. Biskup powierzył mu wówczas prowadzenie kościoła Matki Boskiej Zwycięskiej (powizytkowskiego) przy ul. Narutowicza. Ks. Gostyński uczynił z kościoła powizytkowskiego znaczący ośrodek duszpasterstwa lubelskiej inteligencji.

Po wybuchu II wojny światowej Ksiądz Gostyński kontynuował swoją prace duszpasterską. Pomimo groźby aresztowania, zwłaszcza po odprawieniu Mszy św. za Ojczyznę w dniu 11 listopada 1939 r. nie opuścił swojego kościoła i nie ukrył się przed Niemcami. Został aresztowany 11 stycznia 1940 r. Był wieziony na Zamku Lubelskim, a następnie w obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen i w Dachau. Zginął zamordowany w komorze gazowej 6 maja 1942 r. Ks. Kazimierz Gostyńskie był wyróżniony przez papieża Piusa XI honorową godności szambelana papieskiego.

W dniu 13 czerwca 1999 r. Ojciec św. Jan Paweł II, podczas uroczystej Mszy św. w Warszawie, ogłosił beatyfikację ks. Kazimierza Gostyńskiego – w gronie 108 osób zamordowanych przez Niemców w czasie II wojny światowej i ogłoszonych błogosławionymi jako męczennicy za wiarę.

Pomysłodawcą nadania Szkole imienia ks. Kazimierza Gostyńskiego był w roku 1992 ks. dr Zbigniew Starnawski. Pomysł ten poparł ks. arcybiskup Bolesław Pylak, ogłaszając w r. 1994 ks. Gostyńskiego, wówczas jeszcze kandydata na ołtarze, patronem Szkoły. Nastąpiło to już po niespodziewanej śmierci Inicjatora, zmarłego nagle w trakcie prowadzonych przez siebie rekolekcji w Kijowie na Ukrainie, która właśnie odzyskała niepodległość po rozpadzie ZSRR.