Założenia systemu

Pytania podstawowe

• Czy tradycyjna szkoła z dominującym w niej systemem klasowo-lekcyjnym jest optymalną instytucją oddziaływania edukacyjnego? A jeśli nie jest, to…
• Czy możliwa jest inna forma szkoły – bardziej empatyczna i bardziej inspirująca tworzenie indywidualnego warsztatu pracy samokształceniowej ucznia?
• Czy można bardziej efektywnie niż na tzw. „lekcjach” i w ramach tzw. „klas” wszechstronnie rzetelnie kształcić ucznia w gimnazjum i w liceum?
• Czy we współczesnej, sformalizowanej szkole można przywrócić dawną bezpośrednią, osobistą relację „mistrz – uczeń”?
• Czy można stworzyć szkołę podstawową o niemal rodzinnej atmosferze, harmonijnie łączącej funkcje dydaktyczne i wychowawcze?

Próbą praktycznej odpowiedzi na pierwsze pytanie stały się jedyne w swoim rodzaju szkoły Collegium Gostynianum. Szkoły inspirujące i wspierające wszechstronny rozwój ucznia, oferujące już od 6. klasy szkoły podstawowej zindywidualizowane kształcenia w systemie nauczania symultanicznego: uczące ucznia uczenia się, poważnej, intensywnej pracy, osiągania realnych, rzetelnie rozliczanych i uczciwie ocenianych efektów. Staramy się by były to szkoły, w których nauka jest dla ucznia nie tylko jego „obowiązkiem stanu”, ale równocześnie przygodą i grą, w której naprawdę się wygrywa!

Pragniemy, by nasza Szkoła wdrażała swoich uczniów do dojrzałej przyjaźni z książką: by uczyła samodzielnego, sprawnego, wnikliwego i krytycznego korzystania z książki jako głównego wciąż źródła wiedzy o świecie i kulturze.

Collegium Gostynianum oferuje…

…naukę na poziomach edukacji szkolnej:

• w Liceum Ogólnokształcącym
• w Szkole Podstawowej – we wszystkich klasach od klasy 1. do 8.

Walorem naszej oferty jest zasada opracowywania dla każdego z uczniów zupełnie indywidualnego  profilu jego kształcenia: dotyczy to zarówno zakresu realizowanego materiału jak i tempa jego realizacji, zgodnych z aspiracjami i możliwościami ucznia. Wszyscy oczywiście muszą zrealizować treści określone przez Ministerstwo Edukacji w podstawie programowej.

Dzięki systemowi nauczania symultanicznego (SNS) autorstwa Michała Bobrzyńskiego, w klasach licealnych oraz już od klasy 6. szk. podstawowej, umożliwiamy uczniom skorzystanie z unikalnych rozwiązań, niemożliwych do uzyskania w tradycyjnym systemie klasowo-lekcyjnym.

Konsekwentnie realizowany indywidualny tok kształcenia, uzupełniony zajęciami w kilkuosobowych fakultatywnych seminariach i konwersatoriach, a szczególnie brak w Szkole struktury tzw. „klas”, sprawiają, że uczniom nie grozi konieczność sprostania czynnikom niezależnym od nich samych, które najczęściej obniżają efektywność oddziaływania w szkołach tradycyjnych.

System Nauczania Symultanicznego, nieosadzający ucznia w sztywnych ramach „klasy” szkolnej, umożliwia spełnienie oczekiwań uczniów o szczególnych potrzebach edukacyjnych:

• zarówno tych bardzo zdolnych, poszukujących szkoły, która pozwoli im rozwinąć i wykorzystać posiadane talenty;
• jak i tych wymagających zwiększonej pomocy dydaktycznej, a nawet korekty zaistniałych niedociągnięć.

Ofertę Collegium wzbogacają przedmioty mało popularne lub wręcz nieujęte w programach szkół publicznych – są to: propedeutyka filozofii, a dla chętnych rozszerzony maturalny program filozofii i język łaciński.

Szczególną ofertę Collegium stanowi edukacja domowa wspierana przez Szkołę poprzez dodatkowy dostęp do internetowej platformy edukacyjnej moodle i konsultacji zdalnych z nauczycielami Collegium. Dodatkowe wsparcie, które oferujemy okazuje się często bardzo potrzebne, szczególnie na etapie Liceum Ogólnokształcącego.

Struktura Collegium Gostynianum

Kształcenie w zespole szkół Collegium Gostynianum odbywa się według autorskiej,  3-etapowej strategii edukacyjnej. Etapy te są spójne z poziomami rozwoju poznawczego człowieka wg Jeana Piageta.

Założenia autorskiego ustroju Szkoły

Dzieci z klas 1., 2. i 3. realizują program zintegrowanego nauczania początkowego w odrębnej, maksymalnie kilkunastoosobowej grupie.

Uczniowie klas 4. i 5., tworzący również jedną kilkunastoosobowa grupę,  realizując program swoich “klas”, są jednocześnie stopniowo wdrażani przez nauczycieli do systemu nauczania symultanicznego.

Od klasy 6.  proces kształcenia realizowany jest już konsekwentnie w autorskim Systemie Nauczania Symultanicznego, zamiast mniej efektywnego tradycyjnego systemu klasowo-lekcyjnego. Nauczanie symultaniczne umożliwia realną indywidualizację pracy z uczniem:

• indywidualną pracę ucznia pod kierunkiem i bezpośrednią opieką nauczyciela, realizowaną w tempie i zakresie spełniającym wymagania podstawy programowej, ale jednocześnie zgodnym z indywidualnymi aspiracjami i możliwościami ucznia;
• metodę dydaktyczną zainspirowaną symultaniczną grą szachową, w której mistrz rozgrywa w tym samym czasie kilka lub kilkanaście różnych partii z różnymi graczami: w realiach pracy szkolnej nauczyciel inspiruje, instruuje i wspiera w wykonaniu postawionych zadań, wreszcie ocenia prace uczniów, z których każdy – maksymalnie samodzielnie – realizuje swój temat;
• ujęcie programu poszczególnych przedmiotów w formę zaliczeniowych działów tematycznych, przy założeniu, że uczeń realizuje i indywidualnie zalicza wszystkie działy (realnie spełnia wszystkie wymagania programu szkolnego);
• zdefiniowanie stawianych uczniowi wymagań w ramach poszczególnych działów w formie celów operacyjnych (zadań) na poziomie poszczególnych ocen, tak, by uczeń, przystępując do pracy nad działem, znał kryteria wszystkich ocen i mógł samodzielnie wybrać założony efekt swojej pracy;
• uzyskanie możliwie najwyższego (nawet w 100%) spełnienia przez ucznia wymagań na wybranym przez niego poziomie i zakresie realizacji programu poszczególnych działów.
• zastosowanie w WSO (Wewnątrzszkolnym Systemie Oceniania) specjalnie opracowanego algorytmu, pozwalającego na automatyczne (w programie komputerowym) wyliczanie zawsze aktualnej oceny etapowej (odpowiednika ocen semestralnych i rocznych) stanowiącej podsumowanie wyników pracy ucznia od początku nauki na danym etapie kształcenia (starszych klas szkoły podstawowej /w Gostynianum – klas “gimnazjalnych”/ lub klas licealnych) do dowolnego terminu (dnia) w cyklu.

Dlaczego indywidualizacja?

Indywidualizacja, polegająca na uszanowaniu specyfiki każdego z uczniów i oparta na pogłębionej osobistej relacji mistrz-uczeń, w niczym nie ogranicza wychowania społecznego. Przeciwnie – urealnia prospołeczną formację ucznia, stymulując jego aktywność w grupie rówieśniczej w ramach różnego rodzaju projektów: zarówno dydaktycznych (nauczanie metodą projektów w zespołach seminaryjnych) jak i towarzysko-sportowo-rekreacyjnych. Pozwala jednocześnie uniknąć, częstego w masowych klasach szkolnych, wyalienowania uczniów o słabszych osobowościach lub „dzikiej” integracji uczniów „pozostawianych sobie”, chociażby na przerwach, wokół silnych, a często zdemoralizowanych spontanicznych przywódców.

Wieloletnie aktywne poszukiwania optymalnych rozwiązań metodycznych zaowocowały w Collegium Gostynianum wdrożeniem oryginalnego, autorskiego Systemu Nauczania Symultanicznego, zainspirowanego pierwotnymi założeniami wychowania skautowego-harcerskiego, łączącego społeczną aktywność młodego człowieka w grupie rówieśniczej z jego indywidualny wysiłkiem samowychowawczym i samokształceniowym.

Dlaczego “gimnazjum” w ramach szkoły podstawowej?

Po reformie systemu oświaty z r. 2017, pomimo likwidacji gimnazjów, zachowaliśmy poprzednio wypracowaną strukturę Collegium: “Liceum i Gimnazjum…”. Dlaczego?

Przy Prywatnym Katolickim Liceum Ogólnokształcącym im. bł. ks. Kazimierza Gostyńskiego w Lublinie już w roku szk. 1996/7 utworzono pierwsze w Polsce po roku 1948 “gimnazjum” obejmujące klasy 7. i 8. ówczesnej szkoły podstawowej. Pomysł zrodził się z dążenia do urealnienia założonej formacji szkolnej, poprzez przedłużenie nauki „ponadpodstawowej” z 4 do 6 lat. Umożliwiło to zainteresowanym uczniom, już nawet 13-letnim, swoisty awans i szkolną „nobilitację” poprzez zamianę „dziecięcej podstawówki” na „poważniejszą” szkołę przy liceum.

Trzy lata później reforma oświaty wprowadziła publiczne trzyletnie gimnazja. Nasze „licealne Gimnazjum” stało się już oficjalnie szkołą ponadpodstawową i wspólnie z Liceum utworzyło Collegium Gostynianum. Pomiędzy Gimnazjum w Collegium a gimnazjami publicznymi pozostała jednak zasadnicza różnica. Nasi gimnazjaliści, ucząc się wspólnie z licealistami, w bliskich, osobistych relacjach z nauczycielami, tworzyli jeden organizm – wspólnotę uczniów i nauczycieli, dawną universitas magistrorum et scholarium. Nie groziło im więc zamknięcie w odrębnym „gimnazjalnym gettcie”, tak zdecydowanie krytykowanym, zwłaszcza po roku 2010, co w r. 2017 doprowadziło do zlikwidowania tego odrębnego poziomu kształcenia. Czy słusznie? Problem „gimnazjalnej zapaści” polegał nie na odrębności tego poziomu kształcenia, ale na jego powszechności.

Cieszące się dobrą opinią gimnazja przedwojenne były szkołami przedmaturalnymi dla “wybranych”, a nie drugim poziomem kształcenia podstawowego “dla wszystkich”. Obecnie, już w nowym “starym” ustroju szkół, realizując obowiązujące założenia programowe, chcemy wyróżnić najstarsze klasy szkół podstawowych poważniejszą konwencją metodyczną, tak, by uczniowie czuli się dowartościowani i uszanowani w swoim dorastaniu do dojrzałości. Dlatego „gimnazjum” przy Collegium Gostynianum pozostało – znowu nieformalnie, jako ostatnie klasy Szkoły Podstawowej, ale realnie: poprzez naukę w oryginalnej metodzie pracy ucznia z nauczycielem – metodzie uczącej już „studiowania”, a więc bardziej samodzielnego niż w tradycyjnej „podstawówce” i bardziej odpowiedzialnego zdobywania wiedzy i kształtowania przez ucznia własnej postawy. Ta gimnazjalna tradycja zobowiązuje: noblesse oblige! Warto wiec ją kontynuować.

Uprawnienia szkoły publicznej

Szkoły Collegium posiadają uprawnienia szkół publicznych. Uczniowie zdają te same końcowe egzaminy zewnętrzne i mają prawo kontynuować naukę w dowolnie wybranych szkołach wyższego poziomu.

Uczniowie otrzymują legitymacje szkolne upoważniające do korzystania ze zniżek komunikacyjnych.

Dlaczego katolicka?

Collegium Gostynianum jest zespołem szkół katolickich. Nie tylko dlatego, że założone w 1991 r. Liceum powstało w ramach Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego,  i nie dlatego, że w r. 1994 usamodzielnionej Szkole ks. abp. Bolesław Pylak nadał swoim dekretem status szkoły katolickiej, ale przede wszystkim dlatego, że zadaniem szkoły (każdej szkoły) jest formacja człowieka. Odpowiedzialnie formować człowieka można tylko w pełni – jako pełnego człowieka: w jego sferze fizycznej, intelektualnej, moralnej, społecznej, a przede wszystkim – duchowej, w tym religijnej. Szkoła więc, chcąc być uczciwą wobec swych uczniów i ich rodziców, powinna być określona również w  sferze religijnej.